Blog

Co to jest ropień okołowierzchołkowy?

Ropień okołowierzchołkowy powstaje na skutek tworzącego się procesu patologicznego w korzeniu zęba i sąsiadujących tkankach. Efektem rozwijającego się zapalenia jest zaczerwienienie błony śluzowej na wysokości szyjki zęba, ból i obrzęk w okolicy objętej procesem zapalnym oraz stopniowe gromadzenie się wysięku ropnego w przestrzeni ozębnowej.

Objawy widoczne dla właściciela to:

• trudności w pobieraniu pokarmu
• niechęć do jedzenia
• nieprzyjemny, wręcz gnilny zapach z jamy ustnej
• asymetria części twarzowej
• ropny wypływ zlokalizowany pod okiem, w przypadku przebicia się ropnia przez skórę
• podniesiona temperatura ciała
• powiększone węzły chłonne

W takiej sytuacji konieczna jest jak najszybsza wizyta u lekarza weterynarii.

Historia pacjenta i objawy

Pacjentem był pies rasy maltańczyk, samiec, w wieku ponad 11 lat, który trafił do Lecznicy z powodu bolesnego obrzęku pod prawym okiem. W ostatnim czasie pies zrobił się apatyczny, miał zmniejszony apetyt. Ponadto właściciel zaobserwował przykry zapach z jamy ustnej.

Badanie kliniczne

W dniu badania pod prawym okiem powstała przetoka, z której wydobywała się ropa. Pomiar temperatury ciała wykazał 38,6°C. Podczas oględzin jamy ustnej stwierdzono duże nagromadzenie resztek pożywienia między zębami, grubą warstwę płytki bakteryjnej i kamienia nazębnego oraz odsłonięty korzeń zęba przedtrzonowego z prawej strony. Przed znieczuleniem wykonano badania krwi w celu kwalifikacji pacjenta do zabiegu.

Badanie stomatologiczne w znieczuleniu ogólnym

Badanie jamy ustnej przeprowadzono przy pomocy sondy periodontologicznej. Okazało się, że wiele zębów ma odsłonięte szyjki zębowe. Ponadto stwierdzono stan zapalny dziąseł. Po lewej stronie szczęki zauważono podobne odsłonięcie korzenia zęba przedtrzonowego jak w zębie z prawej strony szczęki.

Badanie radiologiczne

Zdjęcia rentgenowskie wykazały obecność ropnia okołowierzchołkowego oraz resorpcję jednego z korzeni prawego zęba przedtrzonowego.

Opis zabiegu

Przygotowanie pacjenta do zabiegu obejmowało: sedację, intubację, pogłębienie znieczulenia, podłączenie tlenu i płynoterapię.

Wszystkie zęby zostały oczyszczone z osadu i kamienia nazębnego oraz wypolerowane. Po wyczyszczeniu zębów przystapiono do ekstrakcji obydwu zmienionych patologicznie zębów przedtrzonowych. Po ekstrakcji wyłyżeczkowano zalegającą ziarninę z zębodołów oraz zaszyto dziąsła. Rany na dziąsłach zabezpieczono maścią przyspieszającą gojenie.

Okolica przetoki została wygolona z sierści, a sama przetoka zdezynfekowana.

Postępowanie pozabiegowe

Pacjentowi podano antybiotyk oraz zabezpieczono lekami przeciwbólowymi. Właścicielowi wydano zalecenia co do dalszego postępowania. Kontrola odbyła się na drugi dzień, pacjent ponownie dostał leki przeciwbólowe i antybiotyk.

Kontrola

Ponowna kontrola odbyła się po siedmiu dniach od zabiegu. Lekarz zaobserwował prawidłowe gojenie dziąseł oraz przetoki. Pies poczuł się lepiej, nieprzyjemny zapach z jamy ustnej zniknął.

Zalecenia przekazane właścicielowi, co do pielęgnacji zębów pieska, aby problem nie powrócił:
• szczotkowanie jamy ustnej min.3 razy w tygodniu pastą dedykowaną dla psów
• kontrola stanu uzębienia za pół roku

Omówienie

Problemy stomatologiczne psów i kotów zdarzają się bardzo często. Przyczyną powstawania płytki nazębnej, a w dalszej kolejności kamienia nazębnego jest niewystraczająca higiena i ścieranie osadu. Codzienne szczotkowanie pozwala utrzymać niewielką ilość płytki nazębnej i ograniczyć występowanie kaskady procesu zapalnego.

Na rynku dostępne są płyny, gryzaki, karmy reklamowane jako pomocne w walce z chorobami przyzębia jednak należy mieć na uwadze, że preparaty te nie sprawią, iż kamień nazębny odpadnie!

Odpowiedzialny właściciel powinien sprawdzać stan uzębienia swojego psa lub kota. Jakiekolwiek zaczerwienienie w okolicy dziąseł, widoczny kamień nazębny, nadmierne ślinienie, nieprzyjemny zapach z pyska oraz trudności w gryzieniu pokarmu powinny skłonić właściciela do szybkiej wizyty u lekarza weterynarii.